Ceraiste(-di-tres-estile)
Cerastium cerastoides
Caryophyllaceae
Noms en français : Céraiste à trois styles, Céraiste faux céraiste.
Descripcioun :Aquéu ceraiste trachis dins li pelouso e li coumbo à nèu d'auto mountagno. Es uno planto pas bèn grando que rebalo au sòu. A tres estile (fotò), e acò lou destrìo eisadamen dóu ceraiste-dre qu'éu n'a 5. Souventi-fes a quàsi ges de péu.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cerastium
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1800 à 2300 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Pelouso
- Coumbo à nèu
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Artico-Aupenco
Ref. sc. : Cerastium cerastoides (L.) Britton, 1894
(= Cerastium trigynum Vill. )
Ardèno(-d'autouno)
Odontites vernus
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Odontite tardif, Euphraise tardive.
Descripcioun :Aquesto ardèno, planto de l'an, trachis dins li prado un pau umido, o en ribo d'aigo, e flouris à l'autouno. Coume lis àutri Odontites es uno planto à mita parasito emé de clouroufilo. Es eisa de la recounèisse qu'èi la souleto, au nostre, à èstre roso. Peréu n'i'a qu'uno subsp., la serotinus.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Odontites
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Odontites vernus (Coss. & Germ.) Corb., 1894